Twee jaar na de bevrijding is het nog steeds niet bekend wat er met het voormalige vliegveld gaat gebeuren. Onderstaand document uit de Gelderlander van 8 mei 1947 komt uit het archief van de gemeente Nijmegen.
In Malden ligt een vliegveld
Exploitatie enige mogelijkheid?
Cultuurgronden onbruikbaar
De oorlog heeft zo zijn naweeën in deze streek. Wanneer ge van Nijmegen per bus naar Heumen reist, ziet ge ten Oosten van de Rijksweg een kale vlakte, woeste grond. In Maart 1945 hebben de geallieerden hier een vliegveld aangelegd. Reeds lang wordt dit niet meer gebruikt, maar nog zit een veertigtal boeren met de nasleep, 35 H.A. cultuurgrond werden in woeste grond herschapen. Er werden startbanen aangelegd, uitlopers gegraven, terwijl aan twee zijden langs het vliegveld wegen werden geprojecteerd. Dit alles ging niet zonder meer. Bulldozers groeven de cultuurgrond af en er werd een laag geel zand van 50 á 60 cm voor in de plaats gestort. Deze laag zand maakt het onmogelijk iets op deze percelen te verbouwen. Geen wonder dat de betrokken landbouwers, nu het reeds het derde jaar is dat hun land braak ligt, hunkeren naar een oplossing.
In de gemeente Heumen heeft men een comité opgericht ter behartiging van de belangen der oorlogsslachtoffers, want zo ging het niet langer. Ge moet U dat indenken: twee jaar na de bevrijding is nog steeds niet bekend wat er met dit vliegveld gaat gebeuren. Niemand weet of deze gronden weer in cultuur gebracht zullen worden, of er een permanent vliegveld zal worden aangelegd, of er mogelijk andere plannen zijn, maar vooral: of de betrokken landbouwers voldoende schadeloos gesteld. zullen worden om elders bouwgrond te kunnen aankopen.
IN CULTUUR BRENGEN EEN FIASCO.
Hoewel men vrij zeker wist dat deze gronden onder de huidige omstandigheden niet gecultiveerd konden worden, heeft men het niettemin geprobeerd. Ge weet, hoe een boer is. Land braak laten liggen is in strijd met zijn noeste ijver en met zijn drang tot voortbrengen van producten. Hij wil bouwen, telen, en dus waagde men het erop. Men nam niet het slechtste perceel. De grond werd geploegd, er werden aardappelen gepoot. Het werd een mislukking. Op de startbanen kan men zelfs met de tractor niets beginnen; misschien kan men hier de grond met behulp van de rups losmaken, doch ook dit is nog niet zeker.
ER GAAT IETS GEBEUREN
De beslissing, of er al dan niet een vliegveld zal komen, zou in April vallen, doch het werd uitgesteld tot Augustus a.s. Daar de Heide Mij. echter plannen heeft dit najaar een aanvang te maken met het in cultuur brengen van de minder woeste gronden, zoals de z.g. uitlopers, dringt de tijd. Er moet spoedig beslist worden wat er uiteindelijk met dit vliegveld gaat gebeuren.
Naast deze uitlopers is er nog minstens 40 H.A. voor ongeveer 50% onbruikbaar als cultuur grond en vermoedelijk zal de Heide Mij ook deze percelen gaan ontginnen. Men moet dan echter nog afwachten hoeveel jaren er zullen verstrijken, eer deze gronden weer 100 % zullen opbrengen.
Vast staat echter, dat de startbanen, die 1350 M. lang en 70 M. breed zijn, in geen geval weer in cultuur gebracht zullen worden. Het behoeft wel geen betoog, dat de boeren, hoe zeer zij een weder in cultuur brengen van de minder woeste gronden ook toejuichen, gedupeerd blijven, wanneer de startbanen onontgonnen blijven liggen. Niet alleen dat de aangrenzende, weder te bebouwen percelen bij de minste windstoot een ware zandverstuiving te incasseren krijgen, doch vooral: zullen zij voldoende schadeloos gesteld worden, om elders hun verloren gegane grond te remplaceren ?
NAAR DE JUISTE OPLOSSING?
Indien dus vaststaat dat de startbanen niet gecultiveerd zullen worden en derhalve tot braakliggen gedoemd zijn, welke plannen heeft de overheid dan ten aanzien van dit vliegveld ? Verschillende instanties houden zich met deze kwestie bezig en houden er uiteraard diverse meningen op na.
Wanneer men weet, dat binnenkort in Malden een nieuwe industrie wordt gevestigd, die grote mogelijkheden voor het Rijk van Nijmegen biedt, gevoegd bij het feit, dat het vliegveld slechts op 3,5 km. van het Nijmeegse zakencentrum is gelegen, dan bestaat er alle aanleiding om met vereende krachten het uiterste te doen, teneinde een definitieve oplossing. in casu een vliegveld te bereiken.
Vanzelfsprekend is de kous daarmede niet af. Wanneer de beslissing ten gunste van een vliegveld is gevallen, blijft het probleem der schaderegeling even urgent. Dit zal ontegenzeglijk offers kosten, doch ook deze mensen zijn oorlogsgetroffenen, ook zij verloren have en goed voor de gemeenschappelijke zaak. Het is derhalve niet meer dan billijk dat zij een schadevergoeding ontvangen, die hen in staat stelt hun bedrijf weer op te bouwen. Het is noodzakelijk dat de hoogste instanties kennis nemen van deze wantoestand, opdat hieraan ten spoedigste een eind kome.